κόπικας

κόπικας, ὁ (Μ)

1. σκόρος

2. μτφ. κρυφή στενοχώρια, σαράκι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόπτω, με πιθ. επίδραση τής μεγεθ. κατάλ. -κας λέξεων, όπως σκούλη-κας, σάρα-κας].